FUNDAMENTELE VERANDERINGEN

Non-ferrometalen en plastiek

DCT laat de moleculen toe om zich te herpositioneren. De bekomen compactere moleculaire structuur en verbeterde molecuulbinding resulteert in een grotere taaiheid en sterkte, een gladder oppervlak en een betere geleidbaarheid.

Ferrometalen

Cryogene behandeling heeft twee veranderingen in de microstructuur van staal tot gevolg.

Tijdens de initiële warmtebehandeling wordt het staal na verhitting zeer snel afgekoeld om martensietvorming te induceren. De temperatuur waarbij alle austeniet zich omzet tot martensiet (ook Mf genoemd) is afhankelijk van het koolstofgehalte en de legeringselementen in het staal. Door toevoegen van legeringselementen worden de eigenschappen van het materiaal verbeterd, maar wordt ook de Mf-waarde sterk verlaagd. Dit vaak tot onder de temperatuur van het koelmedium dat gebruikt wordt tijdens de initiële warmtebehandeling. DCT zal door de extreem lage temperatuur waarvan het proces gebruikmaakt de martensietvorming vervolledigen. Na de transformatie wordt het materiaal getemperd en zal het martensiet gestabiliseerd worden tot een taaiere structuur.

Eta carbide vorming

Tijdens de lange onderdompeling in vloeibare stikstof (LN2) ontstaan er koolstofclusters in het nieuw gevormde martensiet. Deze zorgen er op hun beurt voor dat fijn eta carbide geprecipiteerd kan worden tijdens de tweede stap van het behandelingsproces.

Door deze fijne partikels (aangeduid met in de bovenstaande foto’s) of “vullers” wordt er een compactere, meer coherente en stijvere matrix gevormd met de reeds aanwezige grote carbidepartikels in het materiaal.

In slijtagesituaties werken de martensiet- en de fijne eta carbideformaties samen. De carbide partikels helpen de martensietmatrix te ondersteunen, zodat stukjes materiaal moeilijker loskomen. Wanneer een hard deeltje geplet wordt op het oppervlak van het materiaal, biedt de carbidematrix weerstand tegen de vervorming en wordt dus ook slijtage gereduceerd.

| HOME | CONTACT | FR | EN |